​

Maar dierenliefde kruipt waar ze niet gaan kan en toen ik éénmaal op volwassen benen samen met Sam een thuis mocht bouwen in een mooi stukje landelijk Oost-Vlaanderen kwamen de dieren terug op de agenda. In eerste instantie nam een kleine kudde Ouessantschapen haar intrek in onze tuin en toen Sam toevallig de Australian Labradoodle op het spoor kwam, begon het opnieuw te kriebelen. Het was haast niet te geloven dat er een ras bestaat dat vrijwel geen allergische reacties teweegbrengt en dat bovendien weinig of geen vacht verliest, noch een vervelende geur afscheidt.

Na een bezoekje aan twee Nederlandse Labradoodle-fokkers bleek dat ik goed reageerde op deze honden en dat we aan het eindpunt van onze zoektocht gekomen waren.